Yabancı/ikinci dil öğretimi, bütün dünyada üzerine sıklıkla çalışılan özel bir alandır. Bu kapsamda öğrenicilerin ihtiyaçları, materyaller, programlar, yöntemler ve son dönemlerde dijital zorunluluklarla beraber teknolojik-pedagojik yansımalara yönelik çalışmaların sayısı artmaktadır.
Yabancı/ikinci dil öğretiminde odaklanılan dört temel becerinin (okuma-dinleme-yazma-konuşma) öğretilmesine ve gramer bilgilerindeki kalıcılığın artırılmasına yönelik pek çok sınıf içi ve dışı uygulama yapılmaktadır. Bu uygulamaların başında da geleneksel bir uygulama olarak oyunlardan yararlanmak gelmektedir. “Oyun” kavramının içi ister var olan ve daha önce farklı amaçlar için kurgulanmış oyunlar (kutu oyunları, geleneksel oyunlar vd.) ister pek çok öğretmenin kullandığı dramatizasyon tekniğine yönelik oyunlar olarak doldurulsun, hepsinin yabancı/ikinci dil sınıflarında uygulanmasının amacı öğrenilen bilgilerin pekiştirilmesi ya da ders kazanımlarının gerçekleştirilmesidir. Peki öğreticilerin yaratıcılıkları? Öğreticilerin yaratıcılıklarını geliştirecekleri ve ders tasarımlarına yansıtacakları imkânlar nasıl oluşturulabilir? Yabancı/ikinci dil öğreticileri nasıl birer oyun kurucu olabilirler?
Öğreticiler, sınıflarının ihtiyaçlarının ve kendi yaratıcılıklarının kesişiminde yeni oyunlar kurgulayabildiklerinde öğretme odaklarını bir üst seviyeye taşımış; öğrenen grubu derinlemesine analiz etmiş, bir yönüyle de alanlarına olan hakimiyetleri noktasında kendilerine dolaylı bir farkındalık sağlamış olacaklardır. Bu nedenle “oyun kurucu olabilmek” pedagojik yeterlikler çerçevesinde üst sıralarda ve güçlü bir yeterlik olarak düşünülmelidir.
Oyun kurmak, eğitim verilecek alandaki bilgiyi oyunun boyutları ve öğreticilerin bazı yenilikçi becerileriyle harmanlayarak oluşturacakları; öğretim hedeflerini eğlenceli ve sürekli gelişimi önceleyen; aynı zamanda da sınıf içi başarı ve iletişimi destekleyici önemli bir eylemdir. Nitekim oyunlaştırma uygulamalarının öğrenicilerin öğrenme motivasyonları üzerine olumlu etkileri olduğu bilinmekle beraber öğrenicinin derse ilgisini toplama ve derse katılımını artırmada da kullanılabilir bir uygulama alanı olarak ifade edilmesi mümkündür [1]. Bu bağlamda öğreticilerin alacakları “Eğitimde Oyunlaştırma” eğitimleriyle öğreticilerin kendilerini geliştirme süreçleri ve derslerde uygulanan oyunlaştırma çalışmaları, eğitimin her alanında olduğu gibi yabancı/ikinci dil öğretimi alanının da vazgeçilmezlerinden olacaktır.
Ezgi İNAL
Kaynak [1] Topal, M. & Akgün, Ö. E. (2021). The views of university students on gamification-enhanced online learning experiences. Sakarya University Journal of Education , 11(1) , 121-154 . DOI: 10.19126/suje.747623