"Her problem içerisinde güzel şeyler için fırsatlar barındırır. Tek yapmanız gereken onu arayıp bulmaktır."
"Problem nasıl tanımlanır? Problem olarak nitelenen her şey sahiden öyle midir? Problemimiz nedir?" Bu sorulara dair zihnimde uçuşan yanıtlar öyle çok ki...
Dünyanın toz pembe taraflarının yanı başında karanlık taraflarının bulunduğu konusunda sanırım uzlaştık. Keza tozpembe taraflarda karanlık yönler, karanlık taraflarda tozpembe yönler olabileceği konusunda da uzlaşmak üzereyiz. Ancak bu zıtlığın bir bütünlük oluşturmasını kabullenemeyenler de çoktur. Bilindiği üzere bu bütünlük alabildiğine çetrefillidir ve büyük oranda bakış açısı ile ilintilidir.
Çoğu insan toz pembelere odaklanmıştır. Hayattaki engelleri, aksaklıkları, problemleri vb. görmezden gelmektedir. Bu yöntemle olumsuzlukları def edenleri selamlarım ancak bu yöntemin uzun vadede etkili olduğunu düşünmüyorum. Durumlara bu at gözlüğü ile bakmak, insanın bakış açısını illaki sığlaştıracaktır. Ayrıca onların varlıklarını kabullenmemenin, yadsımanın bir getirisi olduğunu sanmıyorum. Zira yürüdüğümüz yollarda kâh yolun başı, kâh ortası, kâh sonu idi, problem çıkıverdi karşımıza. Kâh dışımızdan gelmişti, kâh içimizden. Kimisi yolumuzu açarken kimisi tıkadı. Yani vakit ve mekân fark etmeksizin problemleri gördük, göreceğiz.
Bu kabullenişte, bu mücadelede henüz pek çok yetişkinin dahi muvaffak olduğunu düşünmüyorum. Peki, bu başarıyı çocuklardan beklemek doğru mudur? Tabii ki doğrudur! Onlar yetişkinlerin nice düşünemediklerini düşünen, akıllara gelmeyenleri de akıl edenlerdir. Ebeveynler ve eğitimciler; çocuklara problemlerin varlığını kabul ettirmeli, onlarla nasıl mücadele edeceklerini ve onlardan nasıl istifade edeceklerini öğretmelidir. Hayata dönük bu beceriyi edinemeyen çocuk, karşılaşacağı her problemde sıkıntı yaşayacaktır.
Kobi Yamada, problemlerin istenmedik olsalar da bizi büyük oranda etkileyebileceklerini düşünür. Hatta bazen bize meydan okuduklarını, bizi zorladıklarını, bizim ne kadar güçlü ve neleri yapabilecek güçte olduğumuzu test ettiklerini ileri sürer. Üstelik onların bizi değiştirebileceklerine ve şekillendirebileceklerine inanır. Ona problemlerin baş edilmesi zor bir düşman mı yoksa bizi çabalamaya itecek bir dost mu olduğunu sorsanız o, problemleri dost olarak gördüğünü içtenlikle söyleyecektir.
Kobi Yamada, Bir Fikirle Ne Yaparsın'da olduğu gibi bu kitabında da çocukları hayata hazırlama konusuna dair ince bir hususu dile getirmiş. İkimizin öngördüğü eğitimde çocuklar hayata hazır bir mezundur, problemlerden ömür boyu korkmazlar.
Okur, sahiden okuduğunu ve burada üstünkörü kalmayacağını biliyorum. Üstünde düşünülmesi, üstüne düşülmesi gerekenler olduğunun farkındasındır. Belki benim kabiliyetim ve gücüm yetmez lakin sen bu düşüncelerdeki kıvılcımla bir yola çıkabilirsin. Nazım Hikmet'i dinliyorum ve insanlara inanıyorum. Yola çık, karşılaştığın problemlere pozitif bak ve onları aş! İyi yolculuklar...
Süleyman AKSOY