Auggie Pullman; yüzünde doğuştan deformasyon bulunan, on yaşında olmasına rağmen tamı tamına yirmi yedi kez ameliyat geçirmiş bir çocuktur. Hayal dünyası alabildiğine geniştir. Fen bilimlerine ilgi duyarken astronot olma hayali kurar. Beşinci sınıfa değin evde özverili annesi tarafından eğitim görür. Ve artık okula gitmesi gerekir. Orada kendisine karşı sosyal kabulün henüz gerçekleşmediği bir ortama girer. Bu sebeple onu olumsuz durumlar karşılar. Auggie, sevimli ve zeki olduğu kadar geniş yüreklidir. Böylece olumsuz durumlara karşı göğüs gerer ve zaman içerisinde insanların yüreklerine dokunur. Filmin fragmanı şu şekilde:
Filme dair izlenimlerimdeki odak noktam sosyalleşme teması oldu. Auggie; okula yeni başlamanın yanı sıra yüzünde farklılık taşıdığı için sosyal bir ortamda -bir gruba dâhil olamamanın dezavantajı da var- kendini yalnız ve dışlanmış hissetti. Bu hislerle beraber arkadaş edinme ihtiyacı da etkin bir biçimde işlendi. Auggie’nin etrafında pervane olan ailesinin, bu olumsuzlukları bertaraf etme yolunda kendisine sağladıkları destek ve yardım çok değerliydi.
Wonder, maceraperest bir film değil. Senaryonun adımlarını kestirebilmek çok da zor olmuyor. Ancak insanın yüreğine dokunan, çok önemli mesajlar içeriyor. Başta ana karakter olmak üzere yardımcı karakterlerin de bakış açıları aktarılıyor. Kısacası eleştirel bir izleyici için tüm karakterlerden alınacak bir şeyler taşıyor. Tam da bu noktada öğretiler ve diyaloglar, dikkati üzerine çekiyor. Burada bazı repliklerden örnekler vermek istiyorum:
"Haklı olmak ile nazik olmak arasında seçim yapmanız gerektiğinde nazik olmayı seçin."
"Belki başkalarının düşüncelerini bilseydik hiç kimsenin sıradan olmadığını fark ederdik ve hayatımızda en az bir kez ayakta alkışlanmayı hak ettiğimizi."
"Zorlu bir mücadele veren herkese karşı nazik olun. Ve insanların aslında nasıl biri olduğunu görmek istiyorsanız tek yapmanız gereken, bakmak."
Filmi çocuklar açısından değerlendirecek olursam çocuğa göreliğe bağdaşmayan unsurlar olduğunu belirtebilirim. Ancak bu unsurların, filmin ana mesajını gölgelemediğini düşünüyorum. Elbette ki çocuklarını en iyi tanıyan ebeveynleridir, bu sebeple filmi öncelikle ebeveynlerin izlemelerinde yarar olduğunu söyleyebilirim. Siz de bir distopyayı andıran bugünlerde; inanıp başarmış -üstüne gitmekle üstesinden gelmiş- bir çocuğun hikâyesini işleyen, nihayetinde yüreğinize dokunup iyi hissetmenize zemin hazırlayacak bir film arıyorsanız Wonder tam size göre!
Süleyman AKSOY