Fotoğrafçılık, öğrencilerin iletişim, empati ve takım çalışması üzerine olan çalışmalarında ve onların çevrelerine yeni bir mercekten bakmalarına yardımcı olabilir.
Ortaokullarımızın temel amacı; öğrencilerin yüksek kalitede çalıştığı, kendinin ve başkalarının iyiliğini önemsediği ve anlamlı bir hizmette bulunduğu çeşitli toplulukları şekillendirmek ve desteklemektir. Geçen sene, öğrenci liderliğindeki proje ekiplerinin toplumdaki ihtiyaçları ele almak için kariyer danışmanları ile çalıştığı liderlik ve hizmet öğrenimi üzerine olan yeni bir ders vermeye başladım. Öğrencileri başarıya hazırlamaya, etkili iletişim, empati ve takım çalışması gibi kişiler arası temel becerilerin gelişimini destekleyen bir dizi ders vererek başlıyorum.
Empatiye Odaklanma
Empati üzerine bir ders için, “Zevk Aldığın Şeyi Bulmak” adlı bir fotoğrafçılık projesini oluşturmada yerel bir fotoğrafçı ve okuldaki bir ebeveyn ile ortaklık oluşturdum. Öğrencilere başkalarının duygularını belirlemede yardımcı olurken, eğitimcilerin sınıf ortamı oluşturmada bu derse uyum sağlayabileceklerine inanıyorum -ki bu da olumlu ilişkileri geliştirmede önemli bir faktördür. Bu gibi dersler, öğrencilere insanları nasıl okumaları, durumsal bağlamları nasıl anlamaları ve tepkileri nasıl tahmin etmeleri gerektiğine dair öğretimlerde bulunur.
55 dakika süren ilk derste, fotoğrafçı dört bölüme değindi. Fotoğraf incelemede, öğrenciler duyguları nasıl saptayacaklarını ve görüntünün arkasındaki hikâyeyi bulmayı öğrendiler; beyin fırtınası kısmında, okulda eğlencenin neye benzediğini düşündüler. Fotoğrafçılık temellerine girişte, üçte bir kuralını, kompozisyonu ve ışıklandırmayı öğrendiler; pratik kısmında ise, fotoğraflar çekmek için sanat, koro ve tiyatro sınıflarını ziyaret ettiler.
Bu ödev, öğrencilerin dikkati üzerlerinden uzaklaştırmalarını ve akranlarının, öğretmenlerinin hareketlerini önceden izleyip tahmin etmelerini gerektiriyordu. Öğrencilere, olası konularda izin almak ve öz çekim yapmamak veya başkalarının fotoğrafını çekmemek gibi kuralları kapsayan, proje yönergelerini tanımlayan bir belge gönderdik.
Öğrencilerin Dünya’ya Yeni Bir Mercekten Bakmasına Yardımcı Olma
İlk dersten sonra, öğrenciler bir haftalığına fotoğraf çekme üzerine pratik yaptılar ve bu süre zarfında, mekânlar okuldan aileye ve toplum ortamlarına doğru çeşitlilik gösterdi. Google Drive işletme sürümü üzerinde bir klasör oluşturdular ve çalışmalarını fotoğrafçıyla ve benimle paylaştılar. Bu hafta boyunca, ben ve öğrencilerim yönergeleri tekrar ele almak, soruları cevaplamak, zorlukları tartışmak ve girişleri incelemek için her dersin son 10 dakikasını kullandık. Akranların birbirinin çalışmalarını değerlendirmeleri için, “iki yıldız, bir dilek” formatını takip ettik: Öğrenciler, fotoğrafın en güçlü iki özelliğini belirledi ve fotoğrafı geliştirecek bir de fikir öne sürdüler.
Başlangıçta, öğrenciler arkadaşlarına anlamlı bir geri bildirim vermede zorluk çektiler. Yorumlar çok genel olma eğilimindeydi. Örneğin, “bunu sevdim, güzel” gibi. Ben bu kısımda, daha yüksek kaliteli etkilere sahip, belli başlı geri bildirimler için birçok yolu örnek gösterdim. “Neden bu kızın fotoğrafını çekmeyi seçtin?”, “Soldaki öğrenciyi fotoğrafından çıkarmayı düşünür müsün?” ve “Daha güçlü bir mesaj için fotoğrafı nasıl kırparsın?” gibi sorular sordum. Öğrenciler birçok fotoğraf çekti ve böylece teslim için en iyi çalışmalarını seçebildiler. Geri bildirimler, birkaç öğrencinin bazı yerleri kaçırdığını ve bir şeyleri tekrar denemesi gerektiğini bile fark etmelerini sağladı.
Bir hafta sonra, fotoğrafçı, öğrenci çalışmalarını incelemeye, dijital görüntü düzenlemesine ve birinin kendi çalışmasından öğrendiklerine odaklanılan bir sonraki dersi vermek için öğretmene geri dönüşler yaptı. Öğrencileri, onların fotoğraflarıyla ilgili sorular sorarak, sesli bir şekilde düşünerek gezdirdi. Daha sonra sınıf, çiftler ve küçük gruplar halinde çalışarak, telefonlarında ve diz üstü bilgisayarlarında zaten var olan uygulamalarla görüntü düzenlemeleri için pratik yaptı. Dersin büyük çoğunluğunda, fotoğrafçı sınıfta gezindi ve öğrencilere geri bildirimler verdi.
Bakmaktan Görmeye Doğru
Öğrenciler, onların proje için en sevdiği üç fotoğrafı teslim ettiler. Fotoğrafçı ve ben, öğrencilerin mutluluğu en iyi temsil ettiğine inandığı fotoğrafları seçmek için bir kez daha buluştuk. Öğrencilerin ailelerinden medya yayımlamalarına dair mesajlar aldık ve daha sonra okulumuzun sosyal medya sayfalarında fotoğrafları paylaştık. Kazanan fotoğrafları tuvale bastırdık ve onları hasta bakıcılar ve aileleri için olan yerel eğlence merkezlerinde sergiledik. Bugün, fotoğraflar okulumuzun ön koridorunda asılı duruyor.
Öğrencilerin bu projeden çıkardığı ana fikir oldukça derin. Bakmak basit, fiziksel bir harekettir; görmek ise gözlemlemeyi ve anlayışı temsil eder. Birçok ortaokul öğrencisi başkalarının duygularını kolaylıkla fark edemiyor ancak lider öğrenciler herkesin ayrı bir hikâyesi olduğunu öğreniyor.
Yeni Düzenlere Uyum Sağlama
Proje, geçen sonbaharda, geleneksel sınıf ortamlarında tamamlandı. Bu yıl ise ben onu sanal öğretim görevime uyarlayacağım. Bir fotoğrafçı, Google Video Konferansı gibi bir hizmet kullanarak öğrencilerime danışmanlık yapacak. Fotoğraflar hala ortak sürücü üzerinden paylaşılabilecek ancak şu anda geri bildirim ve tartışmalar çevrim içi tartışma gruplarıyla gerçekleşecek. Salgın dönemi, öğrencilerin sınıfta yakın bir şekilde çalışmasını önleyebilir, ancak proje amaçları aynı kalacak.
Geriye kalan ve belki de hepsinin arasında en değerli olan son bir ders vardı. Bir fotoğrafçılık projesi, sizin bir şeylere öğrencilerin bakış açılarıyla bakabilmenizi sağlar. Anlamlı konuşmalara yöneltir. Öğrenciler, başlangıçtan beri bu projeyle oldukça ilgiliydiler çünkü onlara telefonlarını ve bilgisayarlarını kullanmalarına izin verildi. Son olarak ise, bu proje öğrencilerin başkalarına odaklanması için adeta bir çıkış noktası haline geldi. Hayal etmeden, geniş bakmadan, herhangi bir gidişata, yönelebileceğimiz bir yere sahip olamayız. Öğrencilerinize, bir şeylere yalnızca öylece bakmanın ötesine geçebilmelerinde yardımcı olun.
Yazar: Lori Wenzinger
Çeviri: Rüveyda Uzunoğlu
A Photography Project That Develops Interpersonal Skills
Originally published © Edutopia.org